19/11/2013

Ivo Victoria in Pittsburgh: dag 28.

Deze stukjes moeten kort, anders leest niemand ze en daarom weet u ook niks over het verschraalde rockhol dat ik gisteravond bezocht en alwaar ik kennis maakte met drie post punk bands, een charmant roodharig boerinnetje, en een gast die armworstelde voor geld. En ik kan er verder ook niets over vertellen, omdat ik anders niet toe kom aan het bezoek van mijn Amerikaanse tante die me meenam naar Mount Washington en de Botanische tuinen. Waarna ik nog even verder pielde aan Dieven van Vuur en daarna spoorslags richting alweer een fijn restaurant moest om samen met Henry en Silvia de Franse schrijver Laurent Binet (van het fantastische HhhH) welkom te heten. Hij geeft hier vanavond een lezing maar maakte zich vooral zorgen om Frankrijk-Oekraïne en dat begrijp ik.
Tussendoor surfte ik nog wat over de interwebs en ook ik zag hoe Trijntje Oosterhuis in Nederland wat overmoedig een euro voor elke Facebook-like bood in het kader van de Giro555 actie voor de Filipijnen. En daarna uiteraard dat aanbod in moest trekken omdat wij er met zijn allen enorm goed in zijn geworden om iets viral te laten gaan wanneer we iemand willen kloten. Maar het meest typische en schrijnende aan dit voorvalletje was uiteraard de manier waarop het werd besproken op de geroemde social media – het virtuele lynchen ter meerdere eer en glorie van het eigen profiel zonder ook maar op een feitje of nuance meer of minder te kijken; hopen maar dat deze mensen, onder wie vreemd genoeg ook best lui die ik tot voor kort ernstig nam, net zo lang over hun bijdragen hebben nagedacht als Trijntje zelf.
Het is dat ze in de Filipijnen andere zaken aan hun hoofd hebben dan de manier waarop wij hier leuk meerwaarde creëren rond hun ellende.

No comments: